به
عقیده یکی از روانشناسان موقع گرفتن یا دادن پول به نزدیکان این کار را
با احساسات و عواطف انجام میدهید اما در ادامه کار خواهید دید که این یک
معامله خاص تلقی میشود.
در واقع اگر شما از یکی از اعضای
خانوادهتان پول قرض بگیرید، اولین چیزی که آنها میخواهند بدانند این است
که پول را برای چه چیزی نیاز دارید.
دلیل شما یا هدفتان شاید از
نظر قرضدهنده منطقی یا قابل قبول نباشد. حتی اگر قرار باشد خودتان هم به
کسی پول قرض بدهید شاید تصور کنید که نحوه مدیریت او در هزینهها و
بازپرداختش مناسب و عملی نیست.
پس بهتر است در پول قرض دادن به
اعضای خانواده تصور کنید این پول را در صورت امکان مانند هدیه به او
بدهید. بدین ترتیب دیگر اگر به این زودیها پولتان به شما پس داده نشود
ناراحت یا خشمگین نمیشوید.
از طرف دیگر عدم بازپرداخت پول
میتواند تاثیری به شدت مخرب بر ذهن و افکار و رابطه صمیمانه شما بگذارد
یا حداقل آرامش را از شما بگیرد. در ضمن ممکن است شما نیز پسانداز چندانی
نداشته باشید و دادن این قرض موجب سختی در امورات و برنامهریزیهای
زندگیتان شود. نهایتا بازپرداخت و بازپسگیری پول در خانواده و دوستان
ضمانتی ندارد و بهتر است در کمال احترام در مورد عقد رسمی قرارداد و رسید
و تضمین برای بازپرداخت اقدام شود.